وانگه

لغت نامه دهخدا

وانگه. [ گ َه ْ ] ( ق مرکب ) آنزمان. || بعلاوه :
وانگه بغلی نعوذ باﷲ
مردار در آفتاب مرداد.

سعدی.

۱ - و آن زمان . ۲ - بعلاوه وانگهی : (( رنگهای همه نیکو و بویها همه خوش و طمعها همه شیرین وانگه هر میوه صورتی نیکو دارد ).

(گَ ) (ق . ) بعلاوه ، وانگهی .

هر چند، و لو