وانْگْ، جِن (۱۹۰۸ـ۱۹۹۳)(Wang, Zhen)
رهبر سیاسی کمونیست چین. از رهبران قدیمی شرکت کننده در راهپیمایی طولانی و معاون رئیس کمیتۀ مشورتی مرکزی حزب کمونیست چین از ۱۹۸۸ بود. مارکسیستی سرسخت بود و از سرکوب جنبش دموکراسی خواهانۀ تحت رهبری دانشجویان در میان تیان آن من در ژوئن ۱۹۸۹ حمایت کرد. وانگ در ایالت هونان در جنوب مرکزی چین به دنیا آمد و فعالیت حرفه ای خود را در جنبش کارگری آغاز کرد و نخست در راه آهن به فعالیت پرداخت. در ۱۹۲۷ به حزب کمونیست چین پیوست و تا دهۀ ۱۹۵۰ از فرماندهان مهم ارتش و افسر سیاسی بود. در راهپیمایی طولانی ۱۹۳۴ـ۱۹۳۵ که کمونیست ها تحت فشار ملّیون به سمت شمال عقب نشستند شرکت کرد. پس از پیروزی کمونیست ها در ۱۹۴۹، رهبری «آزادسازی» و «چینی کردن» قهری ایالت عمدتاً مسلمان نشین سین کیانگ را در غربِ دورِ چین برعهده داشت. در ۱۹۵۶ به عضویت کامل کمیته مرکزی بانفوذ حزب کمونیست درآمد. وانگ که مارکسیستی راسخ بود از تصفیۀ انقلاب فرهنگی به دست چپ های افراطی در ۱۹۶۶ـ۱۹۶۹ جان به در برد؛ تنها عضو دولت اصلاح طلب بعدی، دنگ شیائوپینگ بود که در انقلاب فرهنگی مورد تصفیه قرار نگرفته بود. در ۱۹۷۵ معاون نخست وزیر شد و در ۱۹۷۸ به دفتر سیاسی پیوست. در ۱۹۸۰ به سبب سالخوردگی از مقام معاونت نخست وزیر کناره گرفت، ولی در ۱۹۸۵ـ۱۹۸۷ در مقام معاونت رئیس کمیتۀ مشورتی مرکزی، کمیته ای که دنگ برای شخصیت های ارشد حزبی تأسیس کرده بود، خدمت کرد. او در مقام پیرحزبی، از طریق تحت الحمایه های خود به دفاع از «انقلاب مائو» ادامه داد. در ۱۹۸۷ از چهره های مؤثر در برکناری هو یائوبنگ، رهبر آزاداندیش حزب کمونیست، بود.
رهبر سیاسی کمونیست چین. از رهبران قدیمی شرکت کننده در راهپیمایی طولانی و معاون رئیس کمیتۀ مشورتی مرکزی حزب کمونیست چین از ۱۹۸۸ بود. مارکسیستی سرسخت بود و از سرکوب جنبش دموکراسی خواهانۀ تحت رهبری دانشجویان در میان تیان آن من در ژوئن ۱۹۸۹ حمایت کرد. وانگ در ایالت هونان در جنوب مرکزی چین به دنیا آمد و فعالیت حرفه ای خود را در جنبش کارگری آغاز کرد و نخست در راه آهن به فعالیت پرداخت. در ۱۹۲۷ به حزب کمونیست چین پیوست و تا دهۀ ۱۹۵۰ از فرماندهان مهم ارتش و افسر سیاسی بود. در راهپیمایی طولانی ۱۹۳۴ـ۱۹۳۵ که کمونیست ها تحت فشار ملّیون به سمت شمال عقب نشستند شرکت کرد. پس از پیروزی کمونیست ها در ۱۹۴۹، رهبری «آزادسازی» و «چینی کردن» قهری ایالت عمدتاً مسلمان نشین سین کیانگ را در غربِ دورِ چین برعهده داشت. در ۱۹۵۶ به عضویت کامل کمیته مرکزی بانفوذ حزب کمونیست درآمد. وانگ که مارکسیستی راسخ بود از تصفیۀ انقلاب فرهنگی به دست چپ های افراطی در ۱۹۶۶ـ۱۹۶۹ جان به در برد؛ تنها عضو دولت اصلاح طلب بعدی، دنگ شیائوپینگ بود که در انقلاب فرهنگی مورد تصفیه قرار نگرفته بود. در ۱۹۷۵ معاون نخست وزیر شد و در ۱۹۷۸ به دفتر سیاسی پیوست. در ۱۹۸۰ به سبب سالخوردگی از مقام معاونت نخست وزیر کناره گرفت، ولی در ۱۹۸۵ـ۱۹۸۷ در مقام معاونت رئیس کمیتۀ مشورتی مرکزی، کمیته ای که دنگ برای شخصیت های ارشد حزبی تأسیس کرده بود، خدمت کرد. او در مقام پیرحزبی، از طریق تحت الحمایه های خود به دفاع از «انقلاب مائو» ادامه داد. در ۱۹۸۷ از چهره های مؤثر در برکناری هو یائوبنگ، رهبر آزاداندیش حزب کمونیست، بود.
wikijoo: وانگ،_جن_(۱۹۰۸ـ۱۹۹۳)