وانگ ای دان (۱۹۶۶)(Wang yi dan)
ایران شناس چینی. در ۱۹۹۰ از دانشگاه پکن در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۹۹۹، در همین رشته از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت. سپس در دانشگاه پکن به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت و به ریاست بخش فارسی این دانشگاه نیز برگزیده شد. از آثارش: تصحیح تاریخ چین در جامع التواریخ خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی (۱۳۷۹ش)؛ ترجمۀ بخش اساطیر ایران از کتاب دورۀ اساطیر مشرق زمین (پکن، ۱۹۹۹)؛ ترجمۀ داستان های عامیانۀ ایران با همکاری دیگران (۲۰۰۱)؛ ترجمۀ دفتر چهارم مثنوی مولوی (۲۰۰۲).
ایران شناس چینی. در ۱۹۹۰ از دانشگاه پکن در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۹۹۹، در همین رشته از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت. سپس در دانشگاه پکن به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت و به ریاست بخش فارسی این دانشگاه نیز برگزیده شد. از آثارش: تصحیح تاریخ چین در جامع التواریخ خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی (۱۳۷۹ش)؛ ترجمۀ بخش اساطیر ایران از کتاب دورۀ اساطیر مشرق زمین (پکن، ۱۹۹۹)؛ ترجمۀ داستان های عامیانۀ ایران با همکاری دیگران (۲۰۰۱)؛ ترجمۀ دفتر چهارم مثنوی مولوی (۲۰۰۲).
wikijoo: وانگ_ای_دان