والین

والین یکی از بیست اسید آمینهٔ اصلی یاخته های زنده است. والین با ساختار شیمیایی HOOCCH ( NH2 ) CH ( CH3 ) 2 یکی از سه نوع آمینواسیدهای شاخه دار است که برای نخستین بار در سال ۱۹۰۱ توسط هرمان امیل فیشر آلمانی از هیدرولیز پروتئین و تجزیه از کازئین شناسایی شد. والین یک آمینواسید غیرقطبی و آب گریز است. به همین دلیل در ساختار هموگلوبین گلوتامیک اسید آب دوست جایگزین این آمینواسید شده تا گلبول های قرمز دچار لختگی نشوند. کدون های این آمینو اسید GUU , GUC , GUA GUG است.
والین، مانند سایر اسیدهای آمینهٔ زنجیره ای شاخه دار، توسط گیاهان تولید می شود، اما توسط جانوران تولید نمی شود؛ بنابراین یک اسید آمینهٔ ضروری در جانوران است و باید در رژیم غذایی حضور داشته باشد. انسان های بزرگسال روزانه به حدود ۴ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به والین نیاز دارند. والین از طریق چند مرحله که از پیروویک اسید آغاز می شود، در گیاهان و باکتری ها سنتز می شود. بخش ابتدایی مسیر نیز به لوسین منتهی می شود.