والیس جان

والیس، جان (۱۶۱۶ـ۱۷۰۳)(Wallis, John)
والیس، جان
ریاضی دان و کشیش انگلیسی. سهم مهمی در پیشبرد جبر و هندسۀ تحلیلی داشت و یکی از بنیادگذاران انجمن سلطنتی بریتانیا نیز بود. در اشفورد، واقع در کِنت، زاده شد و در کیمبریج درس خواند. در ۱۶۴۰، در کلیسای انگلستان به کسوت کشیشی درآمد. در ۱۶۴۵، به لندن رفت و طی جنگ داخلی، با رمزگشایی نامه های به چنگ آمده به هواداران پارلمان کمک کرد. از ۱۶۶۰، چارلز دوم او را به سمت قاضی عسکر سلطنتی برگزید. پس از انقلاب (۱۶۸۸ـ۱۶۸۹)، که جیمز دوم را از تخت پادشاهی به زیر کشید، ویلیام سوم او را در مقام رمزگشا به خدمت گرفت. همچنین آزمایش هایی در زمینۀ گفتار صورت داد و موفقیت هایی در آموزش تکلم به ناشنوایانِ مادرزاد به دست آورد. روش کار او در کتاب دستور زبان انگلیسی (۱۶۵۲) آمده است. اثرش با عنوان حساب بی نهایت کوچک ها (۱۶۵۵) مهم ترین رساله ای بود که تا آن زمان دربارۀ ریاضیات در انگلستان انتشار یافته بود. والیس در این اثر علامت ∞ را برای نشان دادن بی نهایت، که یکی از مفاهیم بنیادی حساب دیفرانسیل است، معرفی کرد. همچنین، با کاربرد درون یابی مقداری برای π عرضه کرد. کلمۀ درون یابی را نیز او وضع کرده است. رسالۀ مکانیک (۱۶۶۹ـ۱۶۷۱)، تألیف او، کامل ترین بحث دربارۀ این موضوع تا آن زمان بود. در جبر (۱۹۸۵)، اصول قیاس و پیوستگی را به ریاضیات وارد کرد.