ارنست یولیوس والدمار پابست ( ۲۴ دسامبر ۱۸۸۰ در برلین - ۲۹ مه ۱۹۷۰ در دوسلدورف ) یک نظامی و فعال سیاسی آلمانی بود، که در آلمان و اتریش با راستگرایان و ضد کمونیست ها همکاری می کرد. وی فرمانده شبه نظامیان راست گرای فرای کورپس بود و نقش اصلی در صدور دستور اعدام کارل لیبکنشت و رزا لوکزامبورگ در ژانویه ۱۹۱۹ و سرکوب انقلاب آلمان داشت. وی قبل از اخراج از اتریش در ساماندهی گروه های راست گرا در آن کشور نقش مؤثری داشت. پابست در محافل عمومی در دوره آلمان نازی چندان ظاهر نشد و با حکومت نازی همکاری چندانی نداشت.
پابست که فرزند مدیر یک موزه بود در برلین متولد شد. [ ۱] وی در آکادمی تربیت افسران ارتش پروس تحصیل کرد و در این آکادمی هم دوره فرانتس فون پاپن بود و در سال ۱۸۹۹ به عنوان افسر به خدمت مشغول شد. [ ۲]
در شروع جنگ جهانی اول، پابست عمدتاً در جبهه غربی بلژیک و به ویژه در نبرد وردون ، به خدمت مشغول شد. [ ۲] در سال ۱۹۱۶ از جبهه جنگ خارج شد و سپس به عضویت ستاد کل ارتش آلمان درآمد.
به دستور ژنرال اریش لودندورف در اواخر جنگ در مارس سال ۱۹۱۸ پابست به هنگ سواره نظام های نگهبان ملحق شد. سپس به عنوان رئیس این هنگ، آن را از سواره نظام به پیاده نظام تبدیل کرد. هنگ پیاده نظام به عنوان سرسخت ترین مخالف انقلاب آلمان در آن زمان شناخته می شد. [ ۳]
پابست اولین بار در جریان شورش های کمونیست ها و چپگرایان مشهور شد. به عنوان فرمانده گارد پیاده نظام، پابست در اقداماتی مانند بازپس گیری ساختمان روزنامه حزب سوسیال دموکرات در ۱۱–۱۲ ژانویه ۱۹۱۹ نقش داشت. [ ۴] اقدامات وی باعث ارتقا شغلی وی به سمت رئیس ستاد کل ارتش و سپس فرماندهی دیوزیون اسب سواران شد که یک واحد مهم از شبه نظامیان فرای کورپس بود. [ ۵] تعهد پابست به این واحد نظامی، احساسات شدید ضد کمونیستی وی، بی اعتمادی عمومی وی به افسران فرمانده ارتش و این واقعیت که ژنرال فون هوفمان به دلیل بیماری قلب قادر به ادامه فعالیت نبود باعث شد که پابست در مرکز فعالیت های ارتش قرار بگیرد و رهبر بالفعلی برای آن بشود. [ ۶] او بلشویسم را یک خطر جهانی می دانست و در فعالیت های ضدانقلابی در سراسر آلمان شرکت می کرد. [ ۷] وی همچنین با مهاجران روسی همکاری می کرد و کمیته سیاسی ملی روسیه را به ریاست ژنرال واسیلی بیسکوپسکی تأسیس کرد. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپابست که فرزند مدیر یک موزه بود در برلین متولد شد. [ ۱] وی در آکادمی تربیت افسران ارتش پروس تحصیل کرد و در این آکادمی هم دوره فرانتس فون پاپن بود و در سال ۱۸۹۹ به عنوان افسر به خدمت مشغول شد. [ ۲]
در شروع جنگ جهانی اول، پابست عمدتاً در جبهه غربی بلژیک و به ویژه در نبرد وردون ، به خدمت مشغول شد. [ ۲] در سال ۱۹۱۶ از جبهه جنگ خارج شد و سپس به عضویت ستاد کل ارتش آلمان درآمد.
به دستور ژنرال اریش لودندورف در اواخر جنگ در مارس سال ۱۹۱۸ پابست به هنگ سواره نظام های نگهبان ملحق شد. سپس به عنوان رئیس این هنگ، آن را از سواره نظام به پیاده نظام تبدیل کرد. هنگ پیاده نظام به عنوان سرسخت ترین مخالف انقلاب آلمان در آن زمان شناخته می شد. [ ۳]
پابست اولین بار در جریان شورش های کمونیست ها و چپگرایان مشهور شد. به عنوان فرمانده گارد پیاده نظام، پابست در اقداماتی مانند بازپس گیری ساختمان روزنامه حزب سوسیال دموکرات در ۱۱–۱۲ ژانویه ۱۹۱۹ نقش داشت. [ ۴] اقدامات وی باعث ارتقا شغلی وی به سمت رئیس ستاد کل ارتش و سپس فرماندهی دیوزیون اسب سواران شد که یک واحد مهم از شبه نظامیان فرای کورپس بود. [ ۵] تعهد پابست به این واحد نظامی، احساسات شدید ضد کمونیستی وی، بی اعتمادی عمومی وی به افسران فرمانده ارتش و این واقعیت که ژنرال فون هوفمان به دلیل بیماری قلب قادر به ادامه فعالیت نبود باعث شد که پابست در مرکز فعالیت های ارتش قرار بگیرد و رهبر بالفعلی برای آن بشود. [ ۶] او بلشویسم را یک خطر جهانی می دانست و در فعالیت های ضدانقلابی در سراسر آلمان شرکت می کرد. [ ۷] وی همچنین با مهاجران روسی همکاری می کرد و کمیته سیاسی ملی روسیه را به ریاست ژنرال واسیلی بیسکوپسکی تأسیس کرد. [ ۸]
wiki: والدمار پابست