والتر ونک ( به آلمانی: Walther Wenck ) ( ۱۸ سپتامبر ۱۹۰۰–۱ مه ۱۹۸۲ ) نظامی بلندپایه آلمانی در دوره رایش سوم بود که در جریان جنگ جهانی دوم غالباً در جایگاه های ستادی خدمت کرد. ونک عموماً به جهت نقشی که در نبرد برلین در پایان جنگ داشت شناخته می شود.
والتر ونک روز ۱۸ سپتامبر سال ۱۹۱۸ در ویتنبرگ به دنیا آمد. سال ۱۹۱۱ به دانشکده نظامی ناومبورگ رفت و سال ۱۹۱۸ وارد دانشکده افسری گروس لیشترفلده شد. پس از خدمت در فرایکور، روز ۱ مه سال ۱۹۲۰ به عنوان درجه دار به رایشسور پیوست. خدمت فعال خود را در هنگ ۵ پیاده نظام در اشتتین آغاز کرد و سپس به هنگ نخبه ۹ پیاده نظام در پوتسدام منتقل شد. روز ۱ فوریه سال ۱۹۲۳ با درجه ستوان دوم به سلک افسران درآمد. [ ۱]
ونک با درجه ستوان یکم ماه مه سال ۱۹۳۳ به گردان ۳ شناسایی موتوریزه منتقل گشت. پس از ترفیع به درجه سروان در سال ۱۹۳۴، دوره ستاد کل را گذراند و سال ۱۹۳۶ به ستاد نیروهای زرهی در برلین منتقل شد. روز ۱ مارس سال ۱۹۳۹ به درجه سرگرد ترفیع یافت و به عنوان افسر عملیات های به لشکر یکم زرهی در وایمار ملحق گردید. [ ۱]
با آغاز جنگ جهانی دوم در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹، ونک در جریان نبرد لهستان و نبرد فرانسه در همان لشکر یکم زرهی خدمت کرد و از ناحیه پا زخم برداشت. به جهت عملکرد شایسته در این مدت روز ۱ دسامبر سال ۱۹۴۰ به درجه سرهنگ دوم ترفیع گرفت. در تهاجم آلمان به شوروی از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ ونک همچنان افسر علمیات های لشکر یکم زرهی بود و در پیشروی به سمت لنینگراد و سپس نبرد مسکو حضور داشت. لشکر ماه دسامبر به محاصره دشمن افتاد اما توانست با طرحی که ونک ریخت، خود را بیرون بکشد. در تقدیر از این عملکرد صلیب آلمانی طلایی به او اعطا شد. دو ماه بعد به دانشکده جنگ رفت تا مدل سازی از تجربیات خود، افسران ستادی را آموزش دهد. [ ۱]
ونک روز ۱ ژوئن سال ۱۹۴۲ به درجه سرهنگ ترفیع گرفت و ماه سپتامبر به عنوان رئیس ستاد سپاه ۵۷ زرهی در جبهه شرقی برگزیده شد. در این زمان سپاه در قالب مورد آبی در حال پیشروی در ناحیه روستوف - نا - دونو در جنوب روسیه بود و سپس به سمت قفقاز پیش رفت. ونک در جریان نبرد استالینگراد به ارتش سوم رومانی ملحق و رئیس ستاد آن شد. این یگان از پیش ضربه سختی در قابل حمله ارتش سرخ متحمل شده بود. ونک توانست نیروهای متفرق باقی مانده آن را به صورت یگان هایی با شمول برخی قوای آلمانی گرد آورد. فیلدمارشال اریش فون مانشتاین، فرمانده گروه ارتش دن او را مسئول جلوگیری از عبور دشمن به سمت روستوف و حفظ خط رودهای چیر و دن کرد تا از محاصره گروه ارتش آ در شمال قفقاز جلوگیری شود. ونک توانست به خواسته فون مانشتاین جامه عمل بپوشاند و به دشمن اجازه رخنه در خود را نداد. بدین جهت روز ۲۸ دسامبر سال ۱۹۴۲ مفتخر به دریافت نشان عالی صلیب شوالیه صلیب آهنین شد. روز بعد به عنوان رئیس ستاد گروه عملیاتی هولیت منصوب گشت. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوالتر ونک روز ۱۸ سپتامبر سال ۱۹۱۸ در ویتنبرگ به دنیا آمد. سال ۱۹۱۱ به دانشکده نظامی ناومبورگ رفت و سال ۱۹۱۸ وارد دانشکده افسری گروس لیشترفلده شد. پس از خدمت در فرایکور، روز ۱ مه سال ۱۹۲۰ به عنوان درجه دار به رایشسور پیوست. خدمت فعال خود را در هنگ ۵ پیاده نظام در اشتتین آغاز کرد و سپس به هنگ نخبه ۹ پیاده نظام در پوتسدام منتقل شد. روز ۱ فوریه سال ۱۹۲۳ با درجه ستوان دوم به سلک افسران درآمد. [ ۱]
ونک با درجه ستوان یکم ماه مه سال ۱۹۳۳ به گردان ۳ شناسایی موتوریزه منتقل گشت. پس از ترفیع به درجه سروان در سال ۱۹۳۴، دوره ستاد کل را گذراند و سال ۱۹۳۶ به ستاد نیروهای زرهی در برلین منتقل شد. روز ۱ مارس سال ۱۹۳۹ به درجه سرگرد ترفیع یافت و به عنوان افسر عملیات های به لشکر یکم زرهی در وایمار ملحق گردید. [ ۱]
با آغاز جنگ جهانی دوم در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹، ونک در جریان نبرد لهستان و نبرد فرانسه در همان لشکر یکم زرهی خدمت کرد و از ناحیه پا زخم برداشت. به جهت عملکرد شایسته در این مدت روز ۱ دسامبر سال ۱۹۴۰ به درجه سرهنگ دوم ترفیع گرفت. در تهاجم آلمان به شوروی از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ ونک همچنان افسر علمیات های لشکر یکم زرهی بود و در پیشروی به سمت لنینگراد و سپس نبرد مسکو حضور داشت. لشکر ماه دسامبر به محاصره دشمن افتاد اما توانست با طرحی که ونک ریخت، خود را بیرون بکشد. در تقدیر از این عملکرد صلیب آلمانی طلایی به او اعطا شد. دو ماه بعد به دانشکده جنگ رفت تا مدل سازی از تجربیات خود، افسران ستادی را آموزش دهد. [ ۱]
ونک روز ۱ ژوئن سال ۱۹۴۲ به درجه سرهنگ ترفیع گرفت و ماه سپتامبر به عنوان رئیس ستاد سپاه ۵۷ زرهی در جبهه شرقی برگزیده شد. در این زمان سپاه در قالب مورد آبی در حال پیشروی در ناحیه روستوف - نا - دونو در جنوب روسیه بود و سپس به سمت قفقاز پیش رفت. ونک در جریان نبرد استالینگراد به ارتش سوم رومانی ملحق و رئیس ستاد آن شد. این یگان از پیش ضربه سختی در قابل حمله ارتش سرخ متحمل شده بود. ونک توانست نیروهای متفرق باقی مانده آن را به صورت یگان هایی با شمول برخی قوای آلمانی گرد آورد. فیلدمارشال اریش فون مانشتاین، فرمانده گروه ارتش دن او را مسئول جلوگیری از عبور دشمن به سمت روستوف و حفظ خط رودهای چیر و دن کرد تا از محاصره گروه ارتش آ در شمال قفقاز جلوگیری شود. ونک توانست به خواسته فون مانشتاین جامه عمل بپوشاند و به دشمن اجازه رخنه در خود را نداد. بدین جهت روز ۲۸ دسامبر سال ۱۹۴۲ مفتخر به دریافت نشان عالی صلیب شوالیه صلیب آهنین شد. روز بعد به عنوان رئیس ستاد گروه عملیاتی هولیت منصوب گشت. [ ۲]
wiki: والتر ونک