والتر نووتنی ( به آلمانی: Walter Nowotny ) ( ۷ دسامبر ۱۹۲۰–۸ نوامبر ۱۹۴۴ ) نظامی و خلبان تک خال آلمانی اتریش تبار در دوره رایش سوم بود که با داشتن ۲۵۸ پیروزی هوایی در لوفت وافه یکی از برترین خلبان های تاریخ به حساب می آید.
والتر نووتنی روز ۷ دسامبر سال ۱۹۲۰ در گمونت، شهر کوچکی در اتریش زاده شد. پدرش از مقامات راه آهن و دو برادرش افسر بودند. والتر عضو گروه هم سرایان در صومعه سیسترسی ها در سْوِتْل شد. با انتقال پدرش به وایدهوفن تحصیلات متوسطه را آن جا با عملکرد بسیار خوب گذراند. خدمت وظیفه خود را در خدمات کار رایش آغاز کرد[ ۱] و سپس داوطلب خدمت در لوفت وافه، نیروی هوایی رایش سوم شد تا روز ۱ اکتبر سال ۱۹۳۹ وارد آن گردید. پس از گذراندن دوره آموزش خلبانی، به برسلاو منتقل شد تا با هواگرد جنگنده از حریم هوایی کارخانجات صنعتی لئونا محافظت کند. مدت کوتاهی بعد در جناح ۵۴ شکاری قرار گرفت. پس از ترفیع به درجه ستوان دومی در روز ۱ آوریل سال ۱۹۴۱، با عمل در قسمت شمالی جبهه شرقی، نووتنی سه پیروزی هوایی نخست خود در یک مأموریت رزمی در قالب اسکادران ۹ جناح در روز ۱۹ ژوئیه همان سال حاصل کرد. هواگرد او در درگیری آخر آسیب دید و در نزدیکی جزیره سارما در دریای بالتیکسقوط کرد. نووتنی دو شبانه روز را در یک قایق سپری نمود تا این که توانست خود را به ساحل برساند و نجات یابد. تا ماه اوت پیروزی های هوایی او از ده مورد گذشت و این مسئله نشان درجه یک صلیب آهنین را برای او به ارمغان آورد. با استقرار جناح در یک پایگاه هوایی در ناحیه لنینگراد، شمار پیروزی های هوایی نووتنی شروع به رشد کرد. روز ۱۴ سپتامبر با ۵۶ پیروزی هوایی مفتخر به دریافت نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین شد. روز ۲۵ اکتبر فرماندهی اسکادران ۱ جناح ۵۴ شکاری را بر عهده گرفت. از ماه نوامبر با هواگرد جدید اف و ۱۹۰آ پرواز می کرد. [ ۲]
نووتنی از تابستان سال ۱۹۴۳ در زمره خلبانان بسیار موفق لوفت وافه جای گرفت. او ماه ژوئن این سال ۴۱ پیروزی هوایی کسب کرد. صدمین در روز ۱۵ ژوئن و ده مورد در روز ۲۴ ژوئن حاصل گشت. در جریان عملیات سیتادل روز پنج ژوئیه با گروه هوایی ۱ جناح ۵۴ شکاری به مناطق جنوبی تر در جناح شمالی برآمدگی کورسک منتقل شد. نووتنی از درگیری های هوایی سخت این نبردگاه با خوش شانسی جان به در برد. در پی از دست رفتن متوالی چند تن از فرماندهان، نووتنی با درجه ستوان یکمی روز ۲۱ اوت به فرماندهی گروه ۱ جناح ۵۴ شکاری منصوب شد. او در طول این ماه ۴۹ هواگرد دشمن را ساقط کرد. روز ۱ سپتامبر مجدد ده هواگرد، از جمله هفت مورد در عرض تنها هفده دقیقه، را در یک روز سرنگون نمود. روز ۴ سپتامبر با ۱۴۱ پیروزی هوایی گیره برگ های بلوط به نشان صلیب شوالیه او افزوده شد. تا هنگامی که به راستنبورک برود تا این گیره را دریافت کند پیروزی های هوایی خود را به ۲۲۰ مورد رساند. بدین شکل در همان مراسم شمشیرهای صلیب شوالیه نیز به او اعطا گردید. نووتنی در این زمان موفق ترین خلبان جنگنده در جهان بود. تا روز ۱۴ اکتبر با ترفیع به درجه سروانی، پیروزهای هوایی او به مرز ۲۵۰ مورد، نخستین بار در جهان، صعود کرد. روز ۱۹ اکتبر الماس های صلیب شوالیه هم به او تعلق گرفت. هنگام تماس تلفنی شخص پیشوا در این رابطه، نووتنی در یک بار در ویلنیوس در لیتوانی بود. دویست و پنجاه و پنجمین و آخرین پیروزی هوایی او در جبهه شرقی روز ۱۵ نوامبر سال ۱۹۴۳ رقم خورد. زان پس به عنوان یکی از مزین ترین خلبانان لوفت وافه از انجام سورتی های رزمی منع شد. بدین شکل به یک جایگاه غیر رزمی، فرماندهی دانشکده پرواز در پو در فرانسه در قالب جناح ۱۰۱ شکاری منتقل شد. [ ۳] با علاقه به پرواز، از این انتصاب راضی نبود. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوالتر نووتنی روز ۷ دسامبر سال ۱۹۲۰ در گمونت، شهر کوچکی در اتریش زاده شد. پدرش از مقامات راه آهن و دو برادرش افسر بودند. والتر عضو گروه هم سرایان در صومعه سیسترسی ها در سْوِتْل شد. با انتقال پدرش به وایدهوفن تحصیلات متوسطه را آن جا با عملکرد بسیار خوب گذراند. خدمت وظیفه خود را در خدمات کار رایش آغاز کرد[ ۱] و سپس داوطلب خدمت در لوفت وافه، نیروی هوایی رایش سوم شد تا روز ۱ اکتبر سال ۱۹۳۹ وارد آن گردید. پس از گذراندن دوره آموزش خلبانی، به برسلاو منتقل شد تا با هواگرد جنگنده از حریم هوایی کارخانجات صنعتی لئونا محافظت کند. مدت کوتاهی بعد در جناح ۵۴ شکاری قرار گرفت. پس از ترفیع به درجه ستوان دومی در روز ۱ آوریل سال ۱۹۴۱، با عمل در قسمت شمالی جبهه شرقی، نووتنی سه پیروزی هوایی نخست خود در یک مأموریت رزمی در قالب اسکادران ۹ جناح در روز ۱۹ ژوئیه همان سال حاصل کرد. هواگرد او در درگیری آخر آسیب دید و در نزدیکی جزیره سارما در دریای بالتیکسقوط کرد. نووتنی دو شبانه روز را در یک قایق سپری نمود تا این که توانست خود را به ساحل برساند و نجات یابد. تا ماه اوت پیروزی های هوایی او از ده مورد گذشت و این مسئله نشان درجه یک صلیب آهنین را برای او به ارمغان آورد. با استقرار جناح در یک پایگاه هوایی در ناحیه لنینگراد، شمار پیروزی های هوایی نووتنی شروع به رشد کرد. روز ۱۴ سپتامبر با ۵۶ پیروزی هوایی مفتخر به دریافت نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین شد. روز ۲۵ اکتبر فرماندهی اسکادران ۱ جناح ۵۴ شکاری را بر عهده گرفت. از ماه نوامبر با هواگرد جدید اف و ۱۹۰آ پرواز می کرد. [ ۲]
نووتنی از تابستان سال ۱۹۴۳ در زمره خلبانان بسیار موفق لوفت وافه جای گرفت. او ماه ژوئن این سال ۴۱ پیروزی هوایی کسب کرد. صدمین در روز ۱۵ ژوئن و ده مورد در روز ۲۴ ژوئن حاصل گشت. در جریان عملیات سیتادل روز پنج ژوئیه با گروه هوایی ۱ جناح ۵۴ شکاری به مناطق جنوبی تر در جناح شمالی برآمدگی کورسک منتقل شد. نووتنی از درگیری های هوایی سخت این نبردگاه با خوش شانسی جان به در برد. در پی از دست رفتن متوالی چند تن از فرماندهان، نووتنی با درجه ستوان یکمی روز ۲۱ اوت به فرماندهی گروه ۱ جناح ۵۴ شکاری منصوب شد. او در طول این ماه ۴۹ هواگرد دشمن را ساقط کرد. روز ۱ سپتامبر مجدد ده هواگرد، از جمله هفت مورد در عرض تنها هفده دقیقه، را در یک روز سرنگون نمود. روز ۴ سپتامبر با ۱۴۱ پیروزی هوایی گیره برگ های بلوط به نشان صلیب شوالیه او افزوده شد. تا هنگامی که به راستنبورک برود تا این گیره را دریافت کند پیروزی های هوایی خود را به ۲۲۰ مورد رساند. بدین شکل در همان مراسم شمشیرهای صلیب شوالیه نیز به او اعطا گردید. نووتنی در این زمان موفق ترین خلبان جنگنده در جهان بود. تا روز ۱۴ اکتبر با ترفیع به درجه سروانی، پیروزهای هوایی او به مرز ۲۵۰ مورد، نخستین بار در جهان، صعود کرد. روز ۱۹ اکتبر الماس های صلیب شوالیه هم به او تعلق گرفت. هنگام تماس تلفنی شخص پیشوا در این رابطه، نووتنی در یک بار در ویلنیوس در لیتوانی بود. دویست و پنجاه و پنجمین و آخرین پیروزی هوایی او در جبهه شرقی روز ۱۵ نوامبر سال ۱۹۴۳ رقم خورد. زان پس به عنوان یکی از مزین ترین خلبانان لوفت وافه از انجام سورتی های رزمی منع شد. بدین شکل به یک جایگاه غیر رزمی، فرماندهی دانشکده پرواز در پو در فرانسه در قالب جناح ۱۰۱ شکاری منتقل شد. [ ۳] با علاقه به پرواز، از این انتصاب راضی نبود. [ ۱]
wiki: والتر نووتنی