والتر رویتر ( انگلیسی: Walter Reuther؛ ۱ سپتامبر ۱۹۰۷ – ۹ مهٔ ۱۹۷۰ ) یک سیاستمدار آمریکایی بود. او از رهبران اتحادیه های کارگری و فعال حقوق مدنی آمریکا بود که اتحادیه کارگران خودروسازی ( UAW ) را به یکی از مترقی ترین اتحادیه های کارگری در تاریخ آمریکا تبدیل کرد. او جنبش های کارگری را نه به عنوان گروه های ذی نفع خاص، بلکه ابزاری برای پیشبرد عدالت اجتماعی و حقوق بشر در جوامع دموکراتیک می دید. او از منابع و نفوذ اتحادیه کارگران خودروسازی برای دفاع از حقوق کارگران، حقوق مدنی، حقوق زنان، مراقبت های بهداشتی همگانی، آموزش عمومی، مسکن ارزان قیمت، نظارت بر محیط زیست و عدم گسترش انرژی هسته ای در سراسر جهان استفاده کرد. او به سوسیال دموکراسی به سبک سوئدی و تغییر اجتماعی از طریق نافرمانی مدنی غیر خشونت آمیز اعتقاد داشت. او AFL - CIO را در سال ۱۹۵۵ با جورج مینی تأسیس کرد. رویتر از دو بار تلاش برای ترور او جان سالم به در برد، از جمله یکی از آنها در خانه اش بود که بر اثر شلیک یک تفنگ ساچمه ای ۱۲ که از پنجره آشپزخانه اش صورت گرفت جان سالم به در برد. او چهارمین و طولانی ترین رئیس اتحادیه کارگران خودروسازی بود که از ۱۹۴۶ تا زمان مرگش در سال ۱۹۷۰خدمت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
رویتر به عنوان رهبر پنج میلیون کارگر خودروسازی از جمله بازنشستگان و خانواده هایشان محسوب می شد. رویتر در حزب دموکرات آمریکا اثرگذار بود. در طول جنگ جهانی دوم، پرزیدنت فرانکلین دی. روزولت اغلب با رویتر مشورت می کرد و از او به عنوان «مهندس جوان سر قرمز من» یاد می کرد. رویتر در ۱۹۶۰ توسط جان اف کندی به عنوان معاون رئیس جمهور انتخاب شد و پس ازحمله به خلیج خوک ها در سال ۱۹۶۱، جان اف کندی رویتر را به کوبا فرستاد تا تبادل زندانیان با فیدل کاسترو را انجام دهد. او در ایجاد رهبری سپاه صلح و در حمایت از قانون حقوق مدنی ۱۹۶۴، قانون حقوق رای ۱۹۶۵، و حمایت از مدیکر و مدیکید و قانون مسکن منصفانه نقش داشت. رویتر هر هفته در سال های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵ با پرزیدنت لیندون بی. جانسون در کاخ سفید ملاقات می کرد تا دربارهٔ سیاست ها و قوانین جامعه بزرگ و جنگ علیه فقر به تبادل نظر بپردازد. ریچارد نیکسون که از حزب جمهوری خواه نامزد پیشرو ریاست جمهوری آمریکا بود، نسبت به جان اف کندی در خصوص رویتر در جریان انتخابات ۱۹۶۰ تصریح کرد و گفت «من نمی توانم ببینم که هر رئیس جمهوری مدیون انتخابش باشد و یک رئیس جمهور اسیر یک رئیس سیاسی مثل والتر رویتر محتاط باشد، و در آن صورت نمی توانم به هیچ چیز زیان آوری برای این ملت فکر کنم». همچنین بری گلدواتر یک سیاستمدار محافظه کار اعلام کرد که «رویتر برای کشور ما خطرناک تر از اسپوتنیک یا هر کاری که روسیه شوروی ممکن است انجام دهد، می باشد. » وی در سال ۱۹۵۵، برنده جایزه پولیتزر شد.
... [مشاهده متن کامل]
رویتر به عنوان رهبر پنج میلیون کارگر خودروسازی از جمله بازنشستگان و خانواده هایشان محسوب می شد. رویتر در حزب دموکرات آمریکا اثرگذار بود. در طول جنگ جهانی دوم، پرزیدنت فرانکلین دی. روزولت اغلب با رویتر مشورت می کرد و از او به عنوان «مهندس جوان سر قرمز من» یاد می کرد. رویتر در ۱۹۶۰ توسط جان اف کندی به عنوان معاون رئیس جمهور انتخاب شد و پس ازحمله به خلیج خوک ها در سال ۱۹۶۱، جان اف کندی رویتر را به کوبا فرستاد تا تبادل زندانیان با فیدل کاسترو را انجام دهد. او در ایجاد رهبری سپاه صلح و در حمایت از قانون حقوق مدنی ۱۹۶۴، قانون حقوق رای ۱۹۶۵، و حمایت از مدیکر و مدیکید و قانون مسکن منصفانه نقش داشت. رویتر هر هفته در سال های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵ با پرزیدنت لیندون بی. جانسون در کاخ سفید ملاقات می کرد تا دربارهٔ سیاست ها و قوانین جامعه بزرگ و جنگ علیه فقر به تبادل نظر بپردازد. ریچارد نیکسون که از حزب جمهوری خواه نامزد پیشرو ریاست جمهوری آمریکا بود، نسبت به جان اف کندی در خصوص رویتر در جریان انتخابات ۱۹۶۰ تصریح کرد و گفت «من نمی توانم ببینم که هر رئیس جمهوری مدیون انتخابش باشد و یک رئیس جمهور اسیر یک رئیس سیاسی مثل والتر رویتر محتاط باشد، و در آن صورت نمی توانم به هیچ چیز زیان آوری برای این ملت فکر کنم». همچنین بری گلدواتر یک سیاستمدار محافظه کار اعلام کرد که «رویتر برای کشور ما خطرناک تر از اسپوتنیک یا هر کاری که روسیه شوروی ممکن است انجام دهد، می باشد. » وی در سال ۱۹۵۵، برنده جایزه پولیتزر شد.
