والاسر

لغت نامه دهخدا

والاسر. [ س َ ] ( ص مرکب )عالیمقام. والاحسب. بلندمرتبه. سرافراز :
نه خسرونژادی نه والاسری
پدرت از سپاهان بد آهنگری.
فردوسی.
بر بخردان مرگ والاسران
به از زندگانی بدگوهران.
اسدی.

فرهنگ عمید

سرفراز، بلندمرتبه.

پیشنهاد کاربران

بپرس