والاذ

لغت نامه دهخدا

والاذ. ( اِ ) رده دیوار. || گلی که بدان دیوار برآرند. || سقف. ( رشیدی ). رجوع به والاد شود. || قالب طاق و گنبد که از چوب و گل سازند و بعد از آن به گچ و خشت بپوشند. ( رشیدی ). || در نسخه میرزا [ : فرهنگ ابراهیمی ] عمارت رنگین و در مؤید عمارت گلین گفته و معنی اول اصح است چه در اکثر اشعار مقابله بنیاد آورده اند انوری گوید :
فلک را قدر تو والاذ عالی
جهان را حزم تو بنیاد محکم.
لیکن در این بیت معنی دیوار نیز مناسب است والاذکر بنائی که دیوار چنه چنه و رده رده بلند کند. ( فرهنگ رشیدی ). در تمام معانی رجوع به والاد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس