والاجناب

لغت نامه دهخدا

والاجناب. [ ج َ] ( ص مرکب ) والاحضرت. عالی مقام. والاشان :
بلبل گفتا که گل به ز شکوفه است از آنک
شاخ جنیبت کش است گل شده والاجناب.
خاقانی.

فرهنگ عمید

بلندآستان، عالی مقام.

پیشنهاد کاربران

بپرس