لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
عالی نسب. [ ن َ س َ ] ( ص مرکب ) آنکه او را نسب عالی باشد. عالی تبار : نظر همت این پادشاه عالی نسب متعالی حسب. ( سندبادنامه ص 244 ) .
اصل گهر از خلیفه داریم
عالی نسبیم اگر یتیمیم.
خاقانی.
اصل گهر از خلیفه داریم
عالی نسبیم اگر یتیمیم.
خاقانی.