والاباف

لغت نامه دهخدا

والاباف. ( نف مرکب ) از عالم دیباباف. ( آنندراج ). بافنده والا. که والا بافد :
یار والاباف کسب و کار من سودای اوست
قیمت هر کس به قدر همت والای اوست.

سیفی ( از آنندراج ).

رجوع به والا شود.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید