( واقیة ) واقیة. [ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث واقی است به معنی نگاهدارنده و دافع. ج ، اواقی [ در اصل وواقی است در اجتماع واوین نخستین قلب به الف شده است ] و واقیات. رجوع به واقی شود. || ( مص ) نگه داشتن. ( از منتهی الارب ). رجوع به وقایة و وقی شود.واقیه. [ ی َ ] ( اِخ ) کوهی است در بلاد دیلم. ( از معجم البلدان ).
