واقف گردانیدن. [ ق ِ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) آگاه کردن. واقف کردن. آگاه گردانیدن : واقف گردان او را بدرستی اختیار کردنت در آنچه جسته ای آن را. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 314 ). پادشاه را بر خیانت کسی واقف مگردان مگرآنکه بر صحت آن قول بکلی واثق باشی. ( گلستان ). مرا به عیب من واقف گردانیدی. ( گلستان ). گفت مرا نیز بر کیفیت آن واقف گردان. ( گلستان ). رجوع به واقف شود.
