واقِعَه، سوره
سورۀ شمارۀ ۵۶ به ترتیب مصحف و ۴۶ یا ۴۸ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۹۶ آیه و ۳۷۰ کلمه. نام این سوره، که از صفت ها و نام های قیامت است، در اولین آیۀ آن بیان شده است. اولین سوره از سوره های هفت گانۀ «زمانیّه» است که با کلمۀ «اذا» آغاز می شود. از نظر حجم، از سوره های «مفصّلات» و از گروه «طِوال» و حدود نصف حزب است. مضامین اصلی آن عبارت اند از حکم فقهی لزوم وضوداشتن برای دست زدن به نوشته های قرآنی (آیۀ ۷۹)، بیان کامل ترین توصیف ها و تصویرهای قرآنی از قیامت و احوال دوزخیان (اصحاب الشِمال) و بهشتیان (اصحاب الیمین).
سورۀ شمارۀ ۵۶ به ترتیب مصحف و ۴۶ یا ۴۸ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۹۶ آیه و ۳۷۰ کلمه. نام این سوره، که از صفت ها و نام های قیامت است، در اولین آیۀ آن بیان شده است. اولین سوره از سوره های هفت گانۀ «زمانیّه» است که با کلمۀ «اذا» آغاز می شود. از نظر حجم، از سوره های «مفصّلات» و از گروه «طِوال» و حدود نصف حزب است. مضامین اصلی آن عبارت اند از حکم فقهی لزوم وضوداشتن برای دست زدن به نوشته های قرآنی (آیۀ ۷۹)، بیان کامل ترین توصیف ها و تصویرهای قرآنی از قیامت و احوال دوزخیان (اصحاب الشِمال) و بهشتیان (اصحاب الیمین).
wikijoo: واقعه،_سوره