وافرحتاه.[ ف َ ح َ ] ( ع صوت مرکب ) ( مرکب از «وا»ی ندبه + منادای مندوب ) خنک. خوشا. چه نشاطانگیز است : گلشنی کز گل دمد گردد تباه گلشنی کز دل دمد وافرحتاه.مولوی.
