وافدان

لغت نامه دهخدا

وافدان. [ ف ِ ] ( ع اِ ) تثنیه وافد. دو تندی رخسار که هنگام خاییدن بلند شود و در پیری زایل گردد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد )( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). رجوع به وافد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس