واعظ واسطی

لغت نامه دهخدا

واعظ واسطی. [ ع ِ ظِ س ِ ] ( اِخ ) شمس الدین محمدبن القاسم از مشاهیر شعراست که به عربی شعر می سروده و به سال 744 هَ. ق. درگذشته است. ( از قاموس الاعلام ترکی ).

فرهنگ فارسی

شمس الدین محمد بن القاسم از مشاهیر شعر است که بعربی شعر میسروده و بسال ۷۴۴ ه . ق در گذشته

دانشنامه عمومی

علی بن ابراهیم واسطی شهرت یافته به ابن معتوق، واعظ واسطی همچنین ابن ثردة ( ۱۳۱۹ - ۱۳۴۹ ) شاعر و واعظ عراقی بود که در بیشتر در دمشق زیست و واعظ مسجد جامع اموی بود. او را از «عقلای مجانین» دانسته اند که اندکی پس از خطابت، در خِرَدش نقصان شد و اوهام می دید، سپس در بیمارستان آن روزگار بستری گشت. او را شاعری نازک احساس و خوش گو ذکر کرده اند. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
عکس واعظ واسطیعکس واعظ واسطیعکس واعظ واسطیعکس واعظ واسطیعکس واعظ واسطیعکس واعظ واسطی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس