واصبه

لغت نامه دهخدا

( واصبة ) واصبة. [ ص ِ ب َ ] ( ع ص ) مؤنث واصب. رجوع به واصب شود. || دشت سخت دور ودراز. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس