واصبا

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
وصب (۲ بار)

«واصِب» در اصل از مادّه «وصوب» به معنای بیماری های مزمن و به معنای دوام گرفته شده است، و بعضی آن را به معنای «خالص» تفسیر کرده اند (طبعاً تا چیزی خالص نباشد دوام پیدا نخواهد کرد) و ممکن است تعبیر آیه فوق اشاره به هر دو جهت باشد، یعنی همیشه و هر زمان دین خالص از آن خدا است، و کسانی که دین را به معنای اطاعت گرفته اند، «واصِب» را به معنای واجب دانسته اند یعنی تنها باید اطاعت فرمان خدا کرد. در روایتی می خوانیم: شخصی تفسیر این جمله را از امام صادق(علیه السلام)سؤال کرد، امام فرمود: «واصب» یعنی واجب.
. وُصُوب به معنی ثبوت و دوام است «وَصَبَ الشَّیْ‏ءُ وُصُوباً: دام وَ ثَبَتَ» یعنی شیاطین از هر طرف زده می‏شوند تا مطرود گردند و برای آنهاست عذاب دائم. . دین به معنی طاعت و بندگی است یعنی‏اطاعت و بندگی بطور همیشه برای اوست و نباید جز او را بپرستید. آنچه در آسمانها و زمین است ملک اوست و بندگی همیشه برای اوست آیا از غیر خدا می‏ترسید و پرهیز می‏کنید؟! این لفظ فقطدوبار در قرآن آمده است .

پیشنهاد کاربران

النحل
وَلَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّینُ وَاصِبًا أَفَغَیْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ
ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ، ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳﻴﻄﺮﻩ ﻣﺎﻟﻜﻴّﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﺍﻭﺳﺖ ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﻳﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﻭﺳﺖ ; ﺁﻳﺎ ﺍﺯ ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﭘﺮﻭﺍ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ؟ ! ( ٥٢ )

بپرس