واشنگ

لغت نامه دهخدا

واشنگ. [ ش ِ ن َ / ش ِ ] ( ص ، اِ )چوبک زن را گویند که پاسبان و مهتر پاسبانان باشد. ( برهان ). چوبک زن را گویند و جمعی را در شیراز که شبهای رمضان مردم را برای سحور بیدار کنند. ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(شَ ) (اِ. ) ۱ - چوبک زن ، کسی که در شب های ماه رمضان با آواز یا صدای طبل مردم را بیدار می کند. ۲ - مهتر پاسبان .

فرهنگ عمید

۱. کسی که در شب های ماه رمضان مردم را با آواز یا صدای طبل بیدار کند، چوبک زن.
۲. پاسبان.
۳. مهتر پاسبانان.

پیشنهاد کاربران

بپرس