واشلو

لغت نامه دهخدا

واشلو. ( اِخ ) قریه ای در دوازده فرسخی ری که تاج الدوله تتش بن الب ارسلان در صفر سال 488 هَ. ق. بدانجا کشته شده است. این کلمه در راحةالصدور «واشیلو» ( ص 143 ) و در معجم البلدان «داشیلوا» آمده است. ( از حاشیه مجمل التواریخ والقصص ص 409 ). و رجوع به داشیلوا شود.

گویش مازنی

/vaasheloo/ داس مخصوص درو

پیشنهاد کاربران

" واشِلو"
"ش" با آوای زیر
به معنی داس،
گویش مردم شاهرود.
گویش محلی اطراف شهرستان شاهرود به معنی داس

بپرس