واشل

لغت نامه دهخدا

واشل. [ ش ِ ] ( ع ص ) روان. جاری. ( از اقرب الموارد ). || جبل واشل ؛ کوه که پیوسته از آن آب زهد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سیلان پیداکننده. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

روان جاری .

پیشنهاد کاربران

بپرس