واشحی

لغت نامه دهخدا

واشحی. [ ش ِحی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به واشح. ( از لباب الانساب ).

واشحی. [ ش ِ حی ی ] ( اِخ ) ابوایوب سلیمان بن حرب الواشحی مکنی به ابوایوب که از محدثان بوده است و از شعبةبن حجاج و حمادبن مبارک بن فضاله روایت دارد و بخاری و ابوخلیفه جمحی و ابوحاتم و ابوزوعة الرازیان و جز آنها از وی روایت کرده اند. وی به سال 140 هَ. ق. متولد شد و در 244 هَ. ق. وفات یافت و از ثقات بود. ( از لباب الانساب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس