لغت نامه دهخدا
واشامه. [ م َ / م ِ ] ( اِ ) باشامه. روپاک. سرانداز. مقنعه. واشام. معجر :
از آن پس داد وی رانامه ویس
همان پیراهن و واشامه ویس.( ویس و رامین ).
ز زلفینت مرا ده یادگاری
ز واشامه مرا ده غم گساری.( ویس و رامین ).
دریده ماه پیکر جامه در بر
فکنده لاله گون واشامه از سر.( ویس و رامین ).
رجوع به واشام و باشامه شود.
فرهنگ فارسی
واشام، روسری، زنان، چارقد، سراگوش
( اسم ) واشام : (( وزان پس داد وی را نام. ویس همان پیرایه و واشام. ویس . ) ( ویس ورامین )
فرهنگ معین
(مِ ) (اِ. ) مقنعه ، روسری . واشام و باشام و باشامه نیز گویند.
فرهنگ عمید
روسری زنان، چارقد، سراگوش.