واسیلی استالین

واسیلی ایوسیفوویچ استالین ( روسی: Васи́лий Ио́сифович Ста́лин؛ جژوگاشویلی؛ روسی: Джугашви́ли؛ ۲۱ مارس ۱۹۲۱–۱۹ مارس ۱۹۶۲ ) پسر ژوزف استالین از همسر دوم استالین، نادژدا آلیلوایوا. مادر واسیلی در سن ۳۱ سالگی خودکشی کرد، بنابراین او توسط پدرش بزرگ شد. وی هنگامی که آلمان نازی در سال ۱۹۴۱ عملیات بارباروسا، حمله به اتحاد جماهیر شوروی را آغاز کرد، به نیروی هوایی پیوست. در حالی که خدمات فعال محدودی را می دید، موفق شد به درجه ارتشبد برسد. بعد از جنگ چند پست فرماندهی داشت. پس از مرگ ژوزف استالین در سال ۱۹۵۳، واسیلی اقتدار خود را از دست داد، دستگیر و به زندان محکوم شد. بقیه عمر خود را بین زندان و بستری شدن در بیمارستان گذراند تا اینکه در سال ۱۹۶۲ درگذشت.
واسیلی خدمت نظامی فعال خود را در شانزدهمین هنگ هواپیمایی جنگنده در مسکو آغاز کرد. در اینجا او با گالینا بوردونسکایا، همسر آینده اش آشنا شد. آنها زمانی ازدواج کردند که واسیلی ۱۹ ساله بود.
او در اوت ۱۹۴۱ به جبهه منتقل شد و در تلاش برای مخفی کردن هویت خود، نام خانوادگی ایوانف را به او دادند. در ۲۹ مأموریت جنگی شرکت کرد و گفته می شود که دو هواپیمای دشمن را سرنگون کرده است. [ ۱] واسیلی به عنوان پسر رهبر اتحاد جماهیر شوروی مورد نفرت بسیاری از همکارانش قرار گرفت، زیرا آنها احساس می کردند که وی خبرچین پدرش است. [ ۲] در بهار سال ۱۹۴۲ او را به مسکو فرستادند و نقشی را در بازرسی شرایط نیروی هوایی بر عهده گرفت و عمدتاً تا آخر جنگ در مسکو ماند. [ ۱] واسیلی که از این نقش خسته شده بود، پس از حادثه ای در ۴ آوریل ۱۹۴۳ که مواد منفجره به داخل رودخانه مسکوا ریخته بود، خود را زخمی کرد و مهندس پرواز را به قتل رساند. [ ۳]
در نتیجه انفجار، واسیلی تنزل درجه یافت، اگرچه در عرض یک سال و نیم به فرماندهی یک لشکر هوایی ارتقا یافت. وی به سرلشکر ارتقا یافت و در سن ۲۴ سالگی به عنوان جوانترین سرلشکر ارتش سرخ شناخته شد. وی همچنین به چندین نشاندست یافت، از جمله نشان پرچم سرخ ( دو بار ) ، نشان الکساندر نوسکی و نشان سووروف. پس از جنگ وی به عنوان بخشی از اشغال شوروی به آلمان منتقل شد. [ ۴]
وی در سال ۹۴۶ به سرلشکر و در ۱۹۴۸ به فرماندهی نیروی هوایی منطقه نظامی مسکو ارتقا یافت.
ژوزف استالین در ۵ مارس ۱۹۵۳ درگذشت. واسیلی اندکی پس از مرگ پدرش وارد شد و با عصبانیت ادعا کرد که پدرش مسموم شده است. [ ۵] پس از مرگ پدرش، یک دوره طولانی مشکلات برای واسیلی آغاز شد. وزارت دفاع پیشنهاد داد که به او اجازه دهد فرماندهی هر منطقه نظامی را به عهده بگیرد، اما او فقط مسکو را قبول کرد. این امکان وجود نداشت بنابراین در عوض واسیلی مجبور به کناره گیری از ارتش شد. [ ۶] کمتر از دو ماه پس از مرگ پدرش، واسیلی در ۲۸ آوریل ۱۹۵۳ دستگیر شد، زیرا با دیپلمات های خارجی به یک رستوران رفته بود. وی به اتهام تحقیر رهبران اتحاد جماهیر شوروی، تبلیغات ضد شوروی و سهل انگاری جنایی متهم شد و به هشت سال زندان محکوم شد. [ ۷]