واسق

لغت نامه دهخدا

واسق. [ س ِ ] ( ع ص ) ناقه بارگرفته و آبستن شده. ج ، وِساق ، مَواسِق ، مواسیق برخلاف قیاس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ناقة واسق ؛ شترماده باردار. حامل. ج ، واسقات و وساق ، و برخلاف قیاس مواسق و مواسیق نیز آمده است. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

ناقه بار گرفته و آبستن شده .

پیشنهاد کاربران

بپرس