واسطه گری اوراق بهادار

دانشنامه آزاد فارسی

واسطه گری اوراق بهادار (arbitrageur)
در امور مالی، خریدار اوراق بهادار (نظیر پول یا کالا) در یک کشور یا بازار، به منظور فروش آن در بازار دیگر، جهت کسب منفعت از طریق تفاوت قیمت ها. واسطه گری (سوداگری) درخلال دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ با افزایش مقررات زدایی در بازارهای مالی رواج بسیار یافت. تأثیر واسطه گری کاهش یا حذف تفاوت قیمت میان بازارها است. این اصطلاح، در شرایط و فضای مقررات زدایی اواخر دهۀ ۱۹۸۰، با افزایش خرید سهام شرکت ها معنای دیگری نیز پیدا کرد. عاملان خرید و فروش اوراق بهادار، با خرید سهام شرکت های موردنظر و فروش آن ها با قیمت بالاتر، مبادرت به سوداگری و سودجویی می کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس