وازیج

لغت نامه دهخدا

وازیج. ( اِ ) رشته ٔانگور. ( یادداشت مؤلف ). || شاخه درخت رز. || هر چیزی که با آن خوشه انگور را آویزان می کنند. || جائی که به آن خوشه انگور را می آویزند. ( ناظم الاطباء ). || چفته. ( یادداشت مؤلف ). تکیه گاه درخت رز. || جوانه درخت رز. || جائی که از آن خوشه انگورمیروید. ( ناظم الاطباء ). و نیز رجوع به وادیج شود.

فرهنگ فارسی

رشته انگور شاخه درخت رز .

پیشنهاد کاربران

بپرس