وازوپرسین

وازوپرسین یا هورمون ضد ادرار برای درمان دیابت بی مزه نوروژنیک، خونریزی از واریس های مری و نیز تشخیص دیابت بی مزه نوروژنیک از نوع نفروژنیک به کار می رود.
مصرف وازوپسین در بیماری نفریت مزمن منع مصرف کامل دارد و در سالمندان، زنان باردار و بیماران قلبی باید با احتیاط مصرف شود.
طی درمان با این دارو باید وزن بیمار روزانه اندازه گیری شود و از نظر احتباس آب کنترل شود.
این دارو با افزایش نفوذپذیری سلولی در مجاری جمع کننده ادرار سبب افزایش بازجذب آب ( در کلیه ) و به دنبال آن کاهش حجم و افزایش اسمولاریته ادرار می شود. با مقادیر زیادتر از مقدار فیزیولوژیک وازوپرسین موجب تنگ شدن عروق خونی و نیز انقباض عضلات صاف دستگاه گوارش می گردد. هورمون ضد ادراری همراه با پرولاکتین به حفظ تعادل آب کمک می کنند.
عدم ترشح یا کاهش ترشح این هورمون از غده هیپوفیز موجب بروز بیماری دیابت بی مزه نوع نوروژنیک و عدم تأثیر آن بر کلیه موجب بروز بیماری دیابت بی مزه نوع نفروژنیک می شود که نوع نوروژنیک اغلب با دسموپرسین درمان می شود.
در کودکان و افراد مسن خطر مسمومیت با آب و هیپوناترمی وجود دارد.