وازنیچ

لغت نامه دهخدا

وازنیچ. ( اِ ) ریسمانی را گویند که در ایام جشن و عیدها از جائی آویزند و بر آن نشسته در هوا آیندو روند. ( برهان ) ( آنندراج ). ظاهراً مصحف واذپیچ و باذپیچ است. ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ). رجوع به وازنیج ، بادپیچ ، ارجوحه ، وازپیچ ، کاز، چنچولی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس