وارلام شالاموف

وارلام تیخونوویچ شالاموف ( روسی: Варла́м Ти́хонович Шала́мов  ; ۱۸ ژوئن ۱۹۰۷ - ۱۷ ژانویه ۱۹۸۲ ( ۷۴ سال ) ) ، نویسنده، روزنامه نگار، شاعر و یکی از بازمانده گولاگ اهل امپراتوری روسیه بود.
او تا حدی به دلیل حمایتش از لئون تروتسکی و تمجید از ایوان بونین نویسنده، زمان زیادی از ۱۹۳۷ تا ۱۹۵۱ را در اردوگاه های کار اجباری در منطقه کولیما در قطب شمال گذراند. در سال ۱۹۴۶، نزدیک به مرگ، در حالی که هنوز زندانی بود، دستیار پزشکی شد. او تا پایان دوران محکومیت در این سمت باقی ماند و پس از آزادی از زندان هم دو سال دیگر تا سال ۱۹۵۳ که آزاد شد همچنان به این شغل مشغول بود.
از سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۷۸، او مجموعه ای از داستان های کوتاه دربارهٔ تجربیات خود در اردوگاه های کار اجباری را نوشت که در شش جلد جمع آوری و منتشر شد. این آثار در مجموع به عنوان داستان های کولیما ( Kolyma Tales ) شناخته می شوند. این کتاب ها ابتدا در غرب و با ترجمه انگلیسی از دهه ۱۹۶۰ منتشر شدند. آنها در نهایت به زبان اصلی روسی نیز منتشر شدند، اما تنها در سال ۱۹۸۷ در اتحاد جماهیر شوروی در دوران پس از گلاسنوست به طور رسمی در دسترس قرار گرفتند. داستان های کولیما شاهکار شالاموف و «وقایع نگاری قطعی» زندگی در اردوگاه های کار اجباری محسوب می شوند.