وارتگِس پطروسیان ( ارمنی: Վարդգես Պետրոսյան; زادهٔ ۹ اوت ۱۹۳۲ در آشتاراک - درگذشته ۱۵ آوریل ۱۹۹۴ در ایروان ) داستانسرا، نمایش نویس، مقاله نگار و شاعر ارمنی است. دانشگاه را در رشتهٔ ادبیات روزنامه نگاری به پایان رساند. از سال های ۱۹۵۴–۱۹۵۷ در نشریه های گوناگون به کار پرداخت. وارتگس پطروسیان در سال ۱۹۷۵ به سمت دبیر اول شورای اتحادیه نویسندگان ارمنستان برگزیده شد. از آثار او می توان به «منظومه ای دربارهٔ انسان»، «آخرین شب»، «پرتره های نیمه تمام»، «پنجره های نیمه باز»، «طرح های ارمنی»، مجموعه داستان «آخرین آموزگار» نام برد. رمانی به نام تک درخت فندق از او ( از طریق انگلیسی ) به فارسی ترجمه شده است. او با نمایشنامهٔ «وزن سنگین کلاه بقراط» به شهرت رسید و جایزه ارمنستان شوروری و نیز جایزه کومسول را دریافت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
وارتگس پطروسیان در ۱۹۲۳ میلادی در آشتاراک به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات متوسطه، وارد دانشگاه دولتی ایروان و در ۱۹۵۴، از دانشکدهٔ زبان و ادبیات آن دانشگاه فارغ التحصیل شد. از آن تاریخ تا ۱۹۷۵، فعالیت گسترده ای در عرصهٔ روزنامه نگاری داشت و در چند نشریهٔ معتبر، در مقام عضو هیئت تحریریه و سردبیر به کار پرداخت. در ۱۹۷۵، دبیر اول اتحادیه نویسندگان ارمنستان شد و از ۱۹۸۱ تا پایان عمرش، رئیس این انجمن بود. علاوه بر این عضو انجمن نویسندگان اتحاد شوروی نیز بود و در ۱۹۷۶ دبیر هیئت مدیرهٔ آن انجمن شد.
وارتگس پطروسیان فعالیت ادبی را با نوشتن شعر آغاز کرد. نخستین دفتر شعر او در ۱۹۵۸ به چاپ رسید. سپس، به داستان نویسی روی آورد و در این عرصه، توانست آثار برجسته ای خلق کند. نوشته های وارتگس پطروسیان به چند زبان از جمله انگلیسی، فارسی، بلغاری، چکی، روسی، اوکراینی و دیگر زبان های جمهوری های شوروی سابق ترجمه شده است. وی در ۱۵ آوریل ۱۹۹۴ در ورودی در خانه اش کشته می شود.
مهمترین آثار او عبارتنداز: مجموعه داستان هایی از ایستگاه های کودکی، داستان های بلند سال های خوشی و ناخوشی ( ۱۹۷۰ ) ، آخرین معلم ( ۱۹۸۰ ) ، پنجره های نیمه باز شهر ( ۱۹۶۴ ) ، داروخانه ای به نام آنی ( ۱۹۷۳ ) و تک درخت گردو ( ۱۹۸۱ ) . مجموعه مقاله های اجتماعی، نقدهای ادبی و سفرنامه های او در کتابی با نام معادله با بی شمار مجهول در ۱۹۷۷ به چاپ رسیدو آخرین نوشته های مهم او دو رمان پیراهن آتشیت و صندلی های خالی در جشن تولد هستند.
... [مشاهده متن کامل]
وارتگس پطروسیان در ۱۹۲۳ میلادی در آشتاراک به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات متوسطه، وارد دانشگاه دولتی ایروان و در ۱۹۵۴، از دانشکدهٔ زبان و ادبیات آن دانشگاه فارغ التحصیل شد. از آن تاریخ تا ۱۹۷۵، فعالیت گسترده ای در عرصهٔ روزنامه نگاری داشت و در چند نشریهٔ معتبر، در مقام عضو هیئت تحریریه و سردبیر به کار پرداخت. در ۱۹۷۵، دبیر اول اتحادیه نویسندگان ارمنستان شد و از ۱۹۸۱ تا پایان عمرش، رئیس این انجمن بود. علاوه بر این عضو انجمن نویسندگان اتحاد شوروی نیز بود و در ۱۹۷۶ دبیر هیئت مدیرهٔ آن انجمن شد.
وارتگس پطروسیان فعالیت ادبی را با نوشتن شعر آغاز کرد. نخستین دفتر شعر او در ۱۹۵۸ به چاپ رسید. سپس، به داستان نویسی روی آورد و در این عرصه، توانست آثار برجسته ای خلق کند. نوشته های وارتگس پطروسیان به چند زبان از جمله انگلیسی، فارسی، بلغاری، چکی، روسی، اوکراینی و دیگر زبان های جمهوری های شوروی سابق ترجمه شده است. وی در ۱۵ آوریل ۱۹۹۴ در ورودی در خانه اش کشته می شود.
مهمترین آثار او عبارتنداز: مجموعه داستان هایی از ایستگاه های کودکی، داستان های بلند سال های خوشی و ناخوشی ( ۱۹۷۰ ) ، آخرین معلم ( ۱۹۸۰ ) ، پنجره های نیمه باز شهر ( ۱۹۶۴ ) ، داروخانه ای به نام آنی ( ۱۹۷۳ ) و تک درخت گردو ( ۱۹۸۱ ) . مجموعه مقاله های اجتماعی، نقدهای ادبی و سفرنامه های او در کتابی با نام معادله با بی شمار مجهول در ۱۹۷۷ به چاپ رسیدو آخرین نوشته های مهم او دو رمان پیراهن آتشیت و صندلی های خالی در جشن تولد هستند.
