وادی نورد. [ ن َ وَ ] ( نف مرکب ) صحرانورد. ( آنندراج ). کسی که در دشت و بیابان سفر میکند. ( ناظم الاطباء ). طی کننده دشت و صحرا : جای از وادی نوردان بر خس و خاراست تنگ حسن را گر در بیابان جنون محمل یکی است.
واله هروی ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) وادی سپر : ( بر اسب زرده سوار گشته بود ... واری نوردی ... ) ) صحرا نورد کسی که در دشت و بیابان سفر میکند .