وادی سپر

لغت نامه دهخدا

وادی سپر. [ س ِ پ َ ] ( نف مرکب ) بیابان نورد. طی کننده بیابان. وادی گذار. بیابان گذار :
یکی کره چون کوه وادی سپر
به صحرا بپوید چو مرغی بپر.
فردوسی.
ما و خاک و پی وادی سپران کز تف و نم
آهشان مشعله وار و مژه سقا بینند.
خاقانی.
|| آن که بر بالای دره میرود. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه بیابان را طی کند بیابان نورد : (( یکی کره چون کوه وادی سپر بصحرا بپوید چو مرغی بپر . ) )

پیشنهاد کاربران

بپرس