وادارنده مداری[ نیازمند منبع] ( به انگلیسی: Orbital forcing ) اثر تغییرات آهسته در شیب محور زمین و شکل مدار زمین به دور خورشید بر اقلیم است ( به چرخه های میلانکوویچ مراجعه کنید ) . این تغییرات مداری مقدار کل نورخورشیدی که به زمین می رسد را تا ۲۵٪ در میانگان ( از ۴۰۰ تا ۵۰۰ وات بر مترمربع در عرض های جغرافیایی ۶۰ درجه ) تغییر می دهد. [ نیازمند منبع] در این زمینه، اصطلاح «وادارنده» به معنای فرایند فیزیکی است که بر آب و هوای زمین تأثیر می گذارد.
اعتقاد بر این است که این سازوکار مسئول زمان بندی چرخه های عصر یخبندان است. کاربرد دقیق نظریه میلانکوویچ امکان پیش بینی یک عصر یخبندان «ناگهانی» را نمی دهد ( به طور ناگهانی چیزی کمتر از یک یا دو قرن ) ، زیرا سریع ترین دوره مداری حدود ۲۰۰۰۰ سال است. زمان دوره های یخبندان گذشته به خوبی با پیش بینی های نظریه میلانکوویچ منطبق است و این اثرات را می توان در آینده محاسبه کرد.
چرخه های میلانکوویچ نیز با تغییرات محیطی در طول دوره های گلخانه ای تاریخ اقلیم زمین مرتبط است. تغییرات در رسوبات دریاچه ای مربوط به بازه های زمانی چرخه های مداری دوره ای به عنوان شواهدی از وادارنده مداری بر اقلیم در طول دوره های گلخانه ای مانند پالئوژن اولیه تفسیر شده است. [ ۱]
گاهی ادعا می شود که طول قله دمای بین یخبندان فعلی مشابه طول قله بین یخبندان قبلی ( سنگامونی/ایم اشتاگه ) خواهد بود؛ بنابراین، ممکن است به پایان این دوره گرم نزدیک شویم. با این حال، این نتیجه گیری احتمالاً اشتباه است: طول دوره های بین یخبندان قبلی به طور خاص منظم نبوده است ( نمودار را در سمت راست ببینید ) . برگر و لوتر ( ۲۰۰۲ ) استدلال می کنند که «با یا بدون اختلالات انسانی، آب و هوای گرم کنونی ممکن است ۵۰۰۰۰ سال دیگر ادامه یابد. دلیل آن حداقل در گریز از مرکز مدار زمین به دور خورشید است. »[ ۲] همچنین، آرچر و گانوپولسکی ( ۲۰۰۵ ) گزارش کردند که انتشار احتمالی CO۲ درآینده ممکن است برای سرکوب چرخه یخبندان برای ۵۰۰ کیلوسال بعدی کافی باشد. [ ۳]
امروزه در نیمکره شمالی، تابستان 4. 66 روز بیشتر از زمستان و بهار 2. 9 روز بیشتر از پاییز است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاعتقاد بر این است که این سازوکار مسئول زمان بندی چرخه های عصر یخبندان است. کاربرد دقیق نظریه میلانکوویچ امکان پیش بینی یک عصر یخبندان «ناگهانی» را نمی دهد ( به طور ناگهانی چیزی کمتر از یک یا دو قرن ) ، زیرا سریع ترین دوره مداری حدود ۲۰۰۰۰ سال است. زمان دوره های یخبندان گذشته به خوبی با پیش بینی های نظریه میلانکوویچ منطبق است و این اثرات را می توان در آینده محاسبه کرد.
چرخه های میلانکوویچ نیز با تغییرات محیطی در طول دوره های گلخانه ای تاریخ اقلیم زمین مرتبط است. تغییرات در رسوبات دریاچه ای مربوط به بازه های زمانی چرخه های مداری دوره ای به عنوان شواهدی از وادارنده مداری بر اقلیم در طول دوره های گلخانه ای مانند پالئوژن اولیه تفسیر شده است. [ ۱]
گاهی ادعا می شود که طول قله دمای بین یخبندان فعلی مشابه طول قله بین یخبندان قبلی ( سنگامونی/ایم اشتاگه ) خواهد بود؛ بنابراین، ممکن است به پایان این دوره گرم نزدیک شویم. با این حال، این نتیجه گیری احتمالاً اشتباه است: طول دوره های بین یخبندان قبلی به طور خاص منظم نبوده است ( نمودار را در سمت راست ببینید ) . برگر و لوتر ( ۲۰۰۲ ) استدلال می کنند که «با یا بدون اختلالات انسانی، آب و هوای گرم کنونی ممکن است ۵۰۰۰۰ سال دیگر ادامه یابد. دلیل آن حداقل در گریز از مرکز مدار زمین به دور خورشید است. »[ ۲] همچنین، آرچر و گانوپولسکی ( ۲۰۰۵ ) گزارش کردند که انتشار احتمالی CO۲ درآینده ممکن است برای سرکوب چرخه یخبندان برای ۵۰۰ کیلوسال بعدی کافی باشد. [ ۳]
امروزه در نیمکره شمالی، تابستان 4. 66 روز بیشتر از زمستان و بهار 2. 9 روز بیشتر از پاییز است. [ ۴]
wiki: وادارنده مداری