واحزناه. [ ح َ زَ ] ( ع صوت مرکب ) ( مرکب از «وا» ندبه + منادای مندوب ) کلمه ای است که هنگام اندوه بر زبان رانند. واحزنا. واحزن. رجوع به دو لغت مزبور شود.
فرهنگ فارسی
( واحزنا ه ) کلمه ایست که همگام اندوه استعمال کنند افسوس . : واحزنا گفته ام بشاهد حربا دی گله حربه جفای صفاهان ٠ ( خاقانی )
