واجفه

[ویکی الکتاب] معنی وَاجِفَةٌ: مضطرب
ریشه کلمه:
وجف (۲ بار)

«واجِفَه» از مادّه «وجف» (بر وزن حذف)، در اصل به معنای سرعت سیر است، و «أَوْجَفْتُ الْبَعِیْرَ» در جایی گفته می شود که: انسان شتر را با سرعت به حرکت در آورد، و از آنجا که حرکت سریع باعث لرزه و اضطراب است، این واژه در معنای «شدت اضطراب» نیز به کار می رود.
وجف و وجوف به معنی اضطراب آید «وَجْفُ الشَّیْ‏ء: اِضْطِراب» . دلهایی در آن روز مضطرب و لرزانند. ایضا به معنی سرعت سیر و دویدن شتر و اسب است در مصباح آمده: وَجَفَ الْفَرَسُ وَالْبعیرُ وَ جیفاً: عدا» راغب می‏گوید: وجیف سرعت سیر شتر است. ایجاف: تاختن شتر و اسب «اَوْجَفْتُ الْبَعیرَ: اَسْرَعْتُهُ» شتر را به سرعت راه بردم . آن چیزها که خدا از آنها عاید پیغمبرش کرد شما اسبی و شتری بر آن نتاختید. مشروح آیه در «فی‏ء» گذشت.