واجف

لغت نامه دهخدا

واجف. [ ج ِ ] ( ع ص ) بی آرام. طپان. ( آنندراج ). مضطرب : قلب ُ واجف ؛ یعنی دل مضطرب. ( از اقرب الموارد ). دل باتپش هراسان ، مضطرب. ( ناظم الاطباء ). وَجّاف. ( المنجد ). طپنده. لرزنده. و رجوع به وجف شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس