واج ارایی

پیشنهاد کاربران

واج آرایی: هنری در آرایه های ادبی که در آن سراینده یک واج یا یک واژه را بسیار به کار می برد مانند:
دل دلی را می برد دل دل کنان در کوی دل
دل دلِ دلبر که باشد دل رود بر سوی دل
دل دهم آن دلبری را دل برد از هر دلی
...
[مشاهده متن کامل]

دلبری را دل دهم تا دل زند بر خوی دل
دل رباید هر دلی را هر دل دلبسته را
دل بر آن دل می نهم تا دل نهد بر روی دل
گر دلی دلخون کند دل را بر آن دل دل مبند
دل که دلبندش شود بیهوده دل در پوی دل
هر دل دلبر نمای دلربا دل می برد
آن دلی را دل بدان تا دل رود پهلوی دل
این دل دلخسته دل دل می کند تا دل دهد
عاقبت گم می شود در های دل در هوی دل

با واج س از حافظ:
رشته ی تسبیح اگر بُگْسَست معذورم بدار
دستم اندر دامنِ ساقیِ سیمین ساق بود
با واج خ از فردوسی:
ستون کرد چپ را و خم کرد راست
خروش از خم چرخ چاچی بخاست
Alliteration
وقتی در جمله ای حرفی چندین بار تکرار شود آرایه واج آرایی میگیرد . برا مثال : جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
در این مصرع آرایه واج آرایی وجود دارد . این آرایه در نثر و نظم قابل استفاده است
خیزید و خز آرید که هنگام خزان است
باد خنک از جانب خوارزم وزان است
تکرار واژه های 《خ》 و 《ز》 در اینجا مخاطب را به یاد خش خش برگ های پاییز و سرمای زمستان می اندازد.
در اینجا آرایه ی نغمه ی حروف یا واج آرایی وجود دارد.
به تکرار یک حرف صدا یا حرف در بیت یا عبارت واج آرایی گفته میشود شرطی که بیش از ۳بار تکرار بشه
خروشید و جوشید و برکند خاک ز سمّش زمین شد همه چاک چاک:واج آرایی در حرف ( ش )

یک ارایه در زبان باشکوه پارسی است که در ان یک حرف در یک متن بیشتر به گوش میرسد مانند:
ای جان جان جان جان ما ناامیدیم از بهر نان ( واج حرف ج ) یا دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار ( واج حروف و ، د )

بپرس