واثلی

لغت نامه دهخدا

واثلی. [ ث ِ ] ( ص نسبی )منسوب به واثله جد جاهلی عرب. ( از انساب سمعانی ).

واثلی. [ ث ِ ] ( اِخ ) ابراهیم بن اسماعیل مکنی به ابواسحاق از فرزندان واثلةبن الاسقع دوست پیغمبر است و ابوسعد سمعانی با اجازه از او روایت کرده است وی از اهل ماوراءالنهر بود. ( لباب الانساب ).

واثلی. [ ث ِ ] ( اِخ ) حمران بن المنذر... که به گفته ٔبخاری از ابوهریره سماع کرده است. ( لباب الانساب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس