واتّیمو، جانّی (۱۹۳۶)(Vattimo, Gianni)
واتّیمو، جانّی
فیلسوف، منتقد و سیاستمدار ایتالیایی. در تورینو به دنیا آمد و در دانشگاه این شهر از لوئیجی پاریزون اگزیستانسیالیست فلسفه آموخت. در هایدلبرگ دانشجوی کارل لوویت و هانس گئورگ گادامر بود و پس از بازگشت (۱۹۶۴) در زادگاهش به تدریس زیباشناسی پرداخت. از ۱۹۸۲ در همان شهر و چند دانشگاه در امریکا فلسفۀ نظری تدریس کرد. او از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ عضو پارلمان ایتالیا بود. فلسفۀ واتیمو را با تأکیدش بر «ناتوانی اندیشه» می توان پست مدرن به شمار آورد. به جهت نقد مبانی از فلسفۀ هایدگر و در حوزۀ هرمنوتیک از استادش گادامر متأثر است. ولی شاید بیشترین تأثیر را از نیچه پذیرفته باشد که نیهیلیسماش نقش مهمی در رسیدن واتیمو به تعبیر ناتوانی اندیشه داشته است. به اعتقاد واتیمو کلید هرمنوتیک نیز دیگر هیچ قفل فلسفی را باز نمی کند و او چاره را در تکیه بر نتایج نیهیلیستی هرمنوتیک می داند. برخی از آثار اوست: فرجام مدرنیته: نیهیلیسم و هرمنوتیک در فرهنگ پست مدرن (۱۹۹۱)، جامعۀ شفاف (۱۹۹۲)، ماجرای تفاوت: فلسفه بعد از نیچه و هایدگر (۱۹۹۳)؛ پس از مسیحیت (۲۰۰۲)؛ آیندۀ دین (۲۰۰۵)؛ پس از مرگ خدا (۲۰۰۶).
واتّیمو، جانّی
فیلسوف، منتقد و سیاستمدار ایتالیایی. در تورینو به دنیا آمد و در دانشگاه این شهر از لوئیجی پاریزون اگزیستانسیالیست فلسفه آموخت. در هایدلبرگ دانشجوی کارل لوویت و هانس گئورگ گادامر بود و پس از بازگشت (۱۹۶۴) در زادگاهش به تدریس زیباشناسی پرداخت. از ۱۹۸۲ در همان شهر و چند دانشگاه در امریکا فلسفۀ نظری تدریس کرد. او از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ عضو پارلمان ایتالیا بود. فلسفۀ واتیمو را با تأکیدش بر «ناتوانی اندیشه» می توان پست مدرن به شمار آورد. به جهت نقد مبانی از فلسفۀ هایدگر و در حوزۀ هرمنوتیک از استادش گادامر متأثر است. ولی شاید بیشترین تأثیر را از نیچه پذیرفته باشد که نیهیلیسماش نقش مهمی در رسیدن واتیمو به تعبیر ناتوانی اندیشه داشته است. به اعتقاد واتیمو کلید هرمنوتیک نیز دیگر هیچ قفل فلسفی را باز نمی کند و او چاره را در تکیه بر نتایج نیهیلیستی هرمنوتیک می داند. برخی از آثار اوست: فرجام مدرنیته: نیهیلیسم و هرمنوتیک در فرهنگ پست مدرن (۱۹۹۱)، جامعۀ شفاف (۱۹۹۲)، ماجرای تفاوت: فلسفه بعد از نیچه و هایدگر (۱۹۹۳)؛ پس از مسیحیت (۲۰۰۲)؛ آیندۀ دین (۲۰۰۵)؛ پس از مرگ خدا (۲۰۰۶).
wikijoo: واتیمو،_جانی_(۱۹۳۶)