واتو آنتوان. واتو، آنْتوان (۱۶۸۴ـ۱۷۲۱)(Watteau, Antoine)
تابلوی ژیل، اثر آنتوان واتو
نقاش فرانسوی، زادۀ فلاندر. در شیوۀ روکوکو هنرآفرینی کرد. گونۀ جدیدی از نقاشی زندگی عادی را پدید آورد که به جشن های عاشقانه مشهور شد ـ صحنه هایی خیالی از تفریح و تفرّج جوانان خوش پوش در هوای آزاد. تابلوی عزیمت با کشتی به قصد جزیرۀ سیترا (۱۷۱۷؛ لوور) از پرآوازه ترین آثار اوست. واتو در والانسین به دنیا آمد. نخست با تأثیر از نقاشان فلاندریِ صحنه های زندگی روزمره، به نقاشی از میکده ها و صحنه های نظامی پرداخت. نزد کلود ژیلو (۱۶۷۳ـ۱۷۲۲) هنر آموخت، و همچون استادش صحنه هایی از کمدیا دلارته (کمدی ایتالیایی) نقاشی کرد، که آن زمان در پاریس با اقبال عمومی روبه رو بود؛ تابلویژیل (لوور، پاریس) از زیباترینِ آن هاست که شخصیت پردازی ظریف آثار واتو با تلفیق معمولِ خوشی و ناخوشی، در آن مشهود است. از آثار استادان قدیم، به ویژه روبنس در کاخ لوکزامبورگ تأثیر گرفت. با نقاشی از گروه های مهمانان عالی مقام، ازجمله گروه هایی که حامی اش کروزا مهمان می کرد، سبک خاص خود را پروراند. در ۱۷۱۷ عضو آکادمی سلطنتی فرانسه شد، و تابلوی عزیمت با کشتی به قصد جزیرۀ سیترا را برای «دیپلم» خود عرضه کرد. واتو در طراحی، ترکیب بندی، و جونمایی بسیار مهارت داشت. علی رغم مرگ زودهنگامش از بیماری سل، تأثیر عمیق و ماندگاری در هنر فرانسه برجا نهاد.
تابلوی ژیل، اثر آنتوان واتو
نقاش فرانسوی، زادۀ فلاندر. در شیوۀ روکوکو هنرآفرینی کرد. گونۀ جدیدی از نقاشی زندگی عادی را پدید آورد که به جشن های عاشقانه مشهور شد ـ صحنه هایی خیالی از تفریح و تفرّج جوانان خوش پوش در هوای آزاد. تابلوی عزیمت با کشتی به قصد جزیرۀ سیترا (۱۷۱۷؛ لوور) از پرآوازه ترین آثار اوست. واتو در والانسین به دنیا آمد. نخست با تأثیر از نقاشان فلاندریِ صحنه های زندگی روزمره، به نقاشی از میکده ها و صحنه های نظامی پرداخت. نزد کلود ژیلو (۱۶۷۳ـ۱۷۲۲) هنر آموخت، و همچون استادش صحنه هایی از کمدیا دلارته (کمدی ایتالیایی) نقاشی کرد، که آن زمان در پاریس با اقبال عمومی روبه رو بود؛ تابلویژیل (لوور، پاریس) از زیباترینِ آن هاست که شخصیت پردازی ظریف آثار واتو با تلفیق معمولِ خوشی و ناخوشی، در آن مشهود است. از آثار استادان قدیم، به ویژه روبنس در کاخ لوکزامبورگ تأثیر گرفت. با نقاشی از گروه های مهمانان عالی مقام، ازجمله گروه هایی که حامی اش کروزا مهمان می کرد، سبک خاص خود را پروراند. در ۱۷۱۷ عضو آکادمی سلطنتی فرانسه شد، و تابلوی عزیمت با کشتی به قصد جزیرۀ سیترا را برای «دیپلم» خود عرضه کرد. واتو در طراحی، ترکیب بندی، و جونمایی بسیار مهارت داشت. علی رغم مرگ زودهنگامش از بیماری سل، تأثیر عمیق و ماندگاری در هنر فرانسه برجا نهاد.
wikijoo: واتو،_آنتوان_(۱۶۸۴ـ۱۷۲۱)