واتن
لغت نامه دهخدا
واتن. [ ت ِ ] ( ع ص ) چیز ثابت و پاینده و در جای خود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ج ، وتن. ( ناظم الاطباء ). || آب روان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): وتن الماء وتوناً؛ پیوسته روان ماند آب و منقطع نشد. ( منتهی الارب ) ( المنجد ). || الماء الواتن ؛ هوالمعین الدائم الذی لایجری ، او لایذهب. ( تاج العروس ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید