واتد. [ ت ِ ] ( ع ص ) محکم. استوار.ثابت. در تأکید گویند: وتد واتد؛ میخ محکم و استوار. ( ناظم الاطباء ). تأکید است چون شغل شاغل. ( منتهی الارب ). قرن واتد؛ منتصب. ( معجم البلدان ) ( المنجد ).
