وابند

لغت نامه دهخدا

وابند. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) در اصطلاح بنایان ، محل تقاطع دو دیوار.

( اسم ) محل تقاطع دو دیوار

(بَ ) (اِ. ) محل تقاطع دو دیوار.

( وا بند * ) بلندی

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید