هیچْینْگز، جورج (۱۹۰۵ـ ۱۹۹۸)(Hitchings, George)
هیچْینْگز، جورج
داروشناس امریکایی. با همکارش گرترود الیتون، به سبب تحقیق در زمینۀ اصول حاکم بر طراحی دارویی نوین به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۸۸ دست یافت. هیچینگز در زمینۀ عوامل ضدسرطان، داروهای سرکوب کنندۀ ایمنی، و آنتی بیوتیک هایی تحقیق می کرد که در قلمرو رو به رشد جراحی پیوند اهمیت حیاتی داشتند. در هوکیام واشینگتن زاده شد و در دانشگاه های واشینگتن و هاروارد درس خواند. در ۱۹۴۲، با آزمایشگاه پژوهش های زیست شیمی باروز ولکامهمکاری کرد و دو سال بعد، با الیتون همکار شد. در ۱۹۶۷، معاون آن جا شد. هیچینگز و الیتون به امید آن که روزی بتوانند از رشد سریع یاخته های سرطانی جلوگیری کنند، ترکیباتی را می ساختند که از همانندسازی دی اِن اِی باکتری ها بر اثر تکثیر آن ها جلوگیری می کرد. آنان به ویژه به مطالعۀ شیمیایی دو گروه مواد ضروری در سنتز دی اِن اِی، پیورین هاو پیریمیدین ها، پرداختند. این پژوهش ها منجر به تولید داروهای ضدسرطان مهمی از نظر بالینی شد. همچنین، داروهایی بر علیه مالاریا، داروهایی برای درمان نقرسو سنگ های کلیه، و نیز داروهایی برای سرکوب واکنش های عادی ایمنی بدن تهیه کردند. در دهۀ ۱۹۷۰، پژوهش های هیچینگز و الیتون منجر به تولید ترکیب ضدویروسی آسیکلوویرشد که بر علیه ویروس تبخال (ویروس هرپس)عمل می کند. این دارو زودتر از اِی زِدتی (آزاسایتدین)، داروی ضدایدز، محصول آزمایشگاه برگس ـ ولکام، تهیه شد.
هیچْینْگز، جورج
داروشناس امریکایی. با همکارش گرترود الیتون، به سبب تحقیق در زمینۀ اصول حاکم بر طراحی دارویی نوین به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۸۸ دست یافت. هیچینگز در زمینۀ عوامل ضدسرطان، داروهای سرکوب کنندۀ ایمنی، و آنتی بیوتیک هایی تحقیق می کرد که در قلمرو رو به رشد جراحی پیوند اهمیت حیاتی داشتند. در هوکیام واشینگتن زاده شد و در دانشگاه های واشینگتن و هاروارد درس خواند. در ۱۹۴۲، با آزمایشگاه پژوهش های زیست شیمی باروز ولکامهمکاری کرد و دو سال بعد، با الیتون همکار شد. در ۱۹۶۷، معاون آن جا شد. هیچینگز و الیتون به امید آن که روزی بتوانند از رشد سریع یاخته های سرطانی جلوگیری کنند، ترکیباتی را می ساختند که از همانندسازی دی اِن اِی باکتری ها بر اثر تکثیر آن ها جلوگیری می کرد. آنان به ویژه به مطالعۀ شیمیایی دو گروه مواد ضروری در سنتز دی اِن اِی، پیورین هاو پیریمیدین ها، پرداختند. این پژوهش ها منجر به تولید داروهای ضدسرطان مهمی از نظر بالینی شد. همچنین، داروهایی بر علیه مالاریا، داروهایی برای درمان نقرسو سنگ های کلیه، و نیز داروهایی برای سرکوب واکنش های عادی ایمنی بدن تهیه کردند. در دهۀ ۱۹۷۰، پژوهش های هیچینگز و الیتون منجر به تولید ترکیب ضدویروسی آسیکلوویرشد که بر علیه ویروس تبخال (ویروس هرپس)عمل می کند. این دارو زودتر از اِی زِدتی (آزاسایتدین)، داروی ضدایدز، محصول آزمایشگاه برگس ـ ولکام، تهیه شد.
wikijoo: هیچینگز،_جورج_(۱۹۰۵ـ_۱۹۹۸)