هیپراوریسمی

دانشنامه عمومی

هیپراوریسمی ( انگلیسی: Hyperuricemia ) به معنی سطح بالا و غیرطبیعی اسید اوریک در خون است. در شرایط pH مایع بدن، اسید اوریک تا حد زیادی به صورت اورات، به شکل یون وجود دارد. [ ۱] [ ۲] غلظت اسید اوریک سرم بیشتر از ۶ میلی گرم در دسی لیتر برای زنان، ۷ میلی گرم در دسی لیتر برای مردان و ۵. ۵ میلی گرم در دسی لیتر برای جوانان ( زیر ۱۸ سال ) به عنوان هیپراوریسمی تعریف می شود. [ ۳] مقدار اورات در بدن به تعادل میان مقدار پورین های خورده شده در غذا، مقدار اورات سنتز شده در بدن ( به عنوان مثال از طریق گردش سلولی ) و مقدار اوراتی که در ادرار یا از راه دستگاه گوارش دفع می شود، بستگی دارد. تراکت هیپراوریسمی ممکن است نتیجه افزایش تولید اسید اوریک، کاهش دفع اسید اوریک یا افزایش تولید و کاهش دفع باشد.
اگر اینکه سطح بالای اسید اوریک خون در آزمایشگاه بالینی مشخص نشود، هیپراوریسمی ممکن است در اکثر افراد علائم قابل توجهی ایجاد نکند. [ ۴] ایجاد نقرس - که یک اختلال دردناک و کوتاه مدت است - شایع ترین پیامد هیپراوریسمی است که باعث رسوب کریستال های اسید اوریک معمولاً در مفاصل اندام ها می شود، اما ممکن است باعث ایجاد سنگ های کلیوی شود که یک اختلال دردناک دیگر است. [ ۵] علائم نقرس معمولاً التهاب، تورم و قرمزی یک مفصل، مانند انگشت پا یا زانو، همراه با درد شدید است. همه افراد مبتلا به هیپراوریسمی به نقرس مبتلا نمی شوند.
عکس هیپراوریسمی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس